Ο φιλμικός κώδικας, αξιοποιούμενος ως ανθρωπολογικό οδοιπορικό
ποίησης και παρατήρησης, ντοκουμεντάρει τη συνύπαρξη ανθρώπου, χρόνου και
χώρου, σκιαγραφώντας με τη δύναμη της καλλιτεχνικής οπτικοακουστικής έκφρασης
το προφίλ του Βεροιώτη βιοτέχνη σαλονιών Σπύρου Καραντώνη, λαμβάνοντας
ιδιαίτερα υπόψη την πολιτισμική διάσταση του κινηματογράφου, η οποία
επικεντρώνεται σε πολιτιστικά συγκείμενα: ο Σπύρος και η βιοτεχνία επίπλων του
είναι δύο άρρηκτα συνδεδεμένες οντότητες εδώ και πολλά χρόνια, που ανήκουν στον
πολιτισμό της Ελλάδας του σήμερα. Για εκείνον, έχει πάψει να είναι απλά ο χώρος
της εργασίας του, στον οποίο ασκεί την τέχνη του. Είναι το λιμάνι του, όπου
περνά ατελείωτες ώρες την ημέρα. Ποιο μέσο, αν όχι ο κινηματογράφος, θα μπορούσε να απεικονίσει
καλύτερα αυτό το μικροσκοπικό κομμάτι του εν λόγω πολιτισμού, προσφέροντας στις
σύγχρονες γενιές πολιτιστικό γραμματισμό;
